Veel mensen pakken deze tijd aan om lekker de bossen in te gaan, te skiën of carnavalsliederen te zingen.
Heerlijk even het hoofd leegmaken en weer voelen dat je ook nog iemand anders bent dan de werkende en zorgende persoon in een georganiseerde setting.
Hoe veel rust gunnen we ons zelf nog om impulsen te volgen en te doen waar we blij van worden?Geregeld hoor ik mensen zeggen dat ze hun vakanties echt nodig hebben om er daarna weer tegen aan te kunnen, dat ze moeten bijtanken en geregeld moeten afschakelen.
Is dat niet vreemd? Zouden we niet tijdens ons werk, tijdens onze dagelijkse bezigheden al voldoende moeten ontspannen, genieten en afstand nemen? Waarom laten we het zover komen dat vakanties noodzakelijk zijn?
Ik denk dat we gewend zijn pijnpunten te omzeilen, we werken er om heen en nemen de stress daarvan al of niet bewust mee. We accepteren, compenseren of relativeren zodat we niet tot actie te hoeven komen. In mijn boek “Van werkstress naar Passie” staan acht manieren waarop we onszelf afhouden van het vinden van een oplossing voor de opgebouwde stress. Veel mensen zijn hier in getraind en merken pas hoe vermoeid ze zijn als ze vakantie nemen of zelfs fysieke klachten krijgen.
Ik daag je uit: maak elke week een lijst van pijnpunten en kies er één waarmee je die week aan de slag gaat. Noteer vooral ook de kleine irritaties of oneffenheden. Het oplossen daarvan zorgt al snel voor voldoening.
Wat heb jij nodig om er weer tegen aan te kunnen?
- Welke taken schuif je steeds vooruit?
- Welk gedrag van je zelf of van de ander zou je graag bespreekbaar maken?
- Welk gevoel komt vaak in je op, zonder er iets mee te doen?
- Welke klachten heb je die met opgebouwde spanning te maken hebben?
Ik wil graag een persoonlijk gesprek
Veel zorgverzekeraars vergoeden deze consulten.