Normaal houd ik mij niet speciaal rond de Kerst bezig met terug kijken en bezinning. In mijn manier van leven past het dat ik zelfreflectie als een tweede natuur inbouw gedurende het hele jaar.
Toch wil ik nu wel even terugkijken op een bijzonder ervaring en die met jullie delen.
We werden gevraagd door IMC Basis, een onderdeel van de Weekendschool om les te geven over “Wat is stress en hoe voorkom ik dat?”. In achterstandswijken worden kinderen door de weekendschool gestimuleerd om toekomst ideeën te creëren en te vergroten. We besloten dit overheidsinitiatief te ondersteunen.
We pasten natuurlijk ons eigen PASSIE-protocol toe: van werkstress naar passie in 6 stappen. We begeleidden deze kinderen op de weg van herkenning van stress, inzicht in de oorzaak daarvan, we boden hen een toekomstperspectief. We gaven tips mee en namen de tijd om stress fysiek te kunnen ontladen.
De groep veranderde voor onze ogen, zó mooi om te zien. Een meisje zei na afloop:
“Juf, mijn buik is zo leeg.”
“En is dat fijn of juist niet fijn voor je?”
“Heel fijn, maar zo raar, dat heb ik nog nooit gevoeld”.
Ze straalde.
Ik krijg nog kippenvel als ik er aan denk.
Ons plan voor volgend jaar is duidelijk. Simone, mijn collega, gaat een onderzoek doen in scholen op welke manier we met het PASSIE-protocol iets kunnen betekenen voor kinderen. Wie weet kunnen we het vreselijk hoge aantal jongeren met een burn-out of depressie in de kiem helpen aanpakken.
Ik wens jullie allemaal een liefdevol 2019 toe en geef van harte een zoen aan iedereen die voor zichzelf of voor een ander stress heeft doen verminderen.
Wat raakt jou écht?
- Wat is jou als een waardevol moment bijgebleven in het afgelopen jaar?
- Wat heb je gedaan om “je buik leeg te houden”?
- Welke droom ga je vervullen in 2019?